|
Lughnasadh (spreek uit Loenaasa) betekent letterlijk "de samenkomst van Lugh."
Het is het begin van het oogstseizoen, een tijd van overvloed.
In de Ierse mythologie zou het Lughnasadh festival begonnen zijn door de god Lugh (moderne spelling: Lú) als een begrafenisfeest en atletische wedstrijd (zie begrafenisspelen) ter herdenking van zijn moeder of pleegmoeder Tailtiu. Zij zou van uitputting zijn gestorven nadat ze de vlakten van Ierland had vrijgemaakt voor de landbouw. Tailtiu was mogelijk een aardgodin die de stervende vegetatie vertegenwoordigde die de mensheid voedde. De begrafenisspelen ter ere van haar werden de Óenach Tailten of Áenach Tailten (moderne spelling: Aonach Tailteann) genoemd en werden elke Lughnasadh gehouden in Tailtin in wat nu County Meath is. Volgens middeleeuwse geschriften woonden koningen deze óenach bij en werd er een wapenstilstand afgekondigd voor de duur ervan. Het was vergelijkbaar met de Olympische Spelen in de oudheid en omvatte rituele atletiek- en sportwedstrijden, paardenraces, muziek en verhalen vertellen, handel drijven, wetten afkondigen en juridische geschillen beslechten, contracten opstellen en huwelijken sluiten. Op Tailtin werden proefhuwelijken voltrokken, waarbij jonge koppels elkaar de hand schudden door een gat in een houten deur. Het proefhuwelijk duurde een jaar en een dag, waarna het huwelijk definitief kon worden gemaakt of zonder gevolgen kon worden verbroken.
Een ander verhaal vertelt dat Lugh bijeenkwam om te rouwen om de nagedachtenis van zijn twee vrouwen Nás en Buí (zussen), en het is daar dat de oorsprong van Lughnasa begon. Een andere theorie is dat het een rouw (of wake) was voor het einde van de zomer, hoewel de zomer in de Ierse mythologie eindigt op de vooravond van Samhain.
Een soortgelijk Lughnasadh festival, de Óenach Carmain, werd gehouden in wat nu County Kildare is. Van Carman wordt ook verondersteld dat het een godin was, misschien een met een vergelijkbaar verhaal als Tailtiu. De Óenach Carmain omvatte een voedselmarkt, een veemarkt en een markt voor buitenlandse handelaren. Na de 9e eeuw werd de Óenach Tailten onregelmatig gevierd en stierf het geleidelijk uit. Het werd in de 20e eeuw voor een periode nieuw leven ingeblazen als de Tailteann Games.
Het Corleck Hoofd, een gebeeldhouwd stenen hoofd met drie gezichten dat in verband wordt gebracht met de Lughnasadh. 1e of 2e eeuw na Christus.
Een 15e-eeuwse versie van de Ierse legende Tochmarc Emire ("het verleiden van Emer") is een van de vroegste documenten waarin deze festiviteiten zijn vastgelegd.
Vanaf de 18e eeuw tot halverwege de 20e eeuw werden vele verslagen van Lughnasadh-gebruiken en folklore opgetekend. In 1962 werd The Festival of Lughnasa gepubliceerd, een studie over Lughnasadh door de folklorist Máire MacNeill. MacNeill bestudeerde de overgeleverde gewoonten en folklore van Lughnasadh evenals de eerdere verslagen en middeleeuwse geschriften over het festival. Ze concludeerde dat het bewijs getuigde van het bestaan van een oud festival rond 1 augustus dat het volgende inhield:
Een plechtig snijden van het eerste van de maïs waarvan een offer zou worden gemaakt aan de godheid door het naar een hoge plaats te brengen en te begraven; een maaltijd van het nieuwe voedsel en van bosbessen waarvan iedereen moest deelnemen; een offer van een heilige stier, een feestmaal van zijn vlees, met een ceremonie waarbij zijn huid werd gebruikt, en zijn vervanging door een jonge stier; een ritueel dansspel dat misschien vertelt over een strijd om een godin en een ritueel gevecht; een installatie van een [gebeeldhouwd stenen] hoofd op de top van de heuvel en een triomftocht erover door een acteur die Lugh imiteert; een ander toneelstuk dat de opsluiting door Lugh van de monsterziekte of hongersnood voorstelt; een driedaags feest dat wordt voorgezeten door de briljante jonge god [Lugh] of zijn menselijke vertegenwoordiger. Tenslotte een ceremonie die aangeeft dat het interregnum voorbij is en de oppergod weer op zijn juiste plaats zit.
|
